لباس كار به عنوان یكی از وسایل استحفاظی فردی مطرح می‌باشد و كلیه كاركنان باید با لباس كار مناسب محل كارشان در آنجا حضور بعمل آورند.
معمولاً لباسكار به عنوان یك پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت می‌كند. ساده ترین شكل لباسكار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار یا کاپشن و شلوار (دو تكه) و نوع یكسره (بیلرسوت) می باشد.
جنس لباسکار از جنس الیاف طبیعی (پلی استر پنبه) و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی (فیلامن ویسکوز) و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید میشود. بدیهی است هر چه الیاف بكار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر و لباس به اصطلاح خنک تر است.
پيش بندهای حفاظتی :
پيش بند از جمله تجهيزات ایمنی از بدن در برابر پاشش مواد می باشند. جنس پيش بند با توجه به شرايط استفاده از آن جنس نايلونی (پيشگيری از ريزش آب)، چرمی (جهت پيشگيری از ريزش پليسه جوشكاری)، سربی (جهت حفاظت در برابر پرتوهای راديو اكتيو)، پلی وينيل كلرايد (جهت حفاظت از مواد شيميايی) و ...... انتخاب میشود.
لباسهای با قابليت ديد بالا (جلیقه های شبــرنگ دار ـ فسفــری) :
اين گونه لباسها به منظور پيشگيری از حوادث ناشی از ضربه و برخورد و به صورت ژاكت، بلوز شلوار با توجه به نوع محل كاربرد، به رنگهاي براق و از جنسهای مختلف ساخته شده و امكان رويت فرد را در شرايط مختلف آب و هوايی و ساعات مختلف شبانه روز فراهم می كنند.