برای کارگرانی که هنگام کار، پاهای آنها درمعرض خطر برخورد با اجسام داغ و برنده یاسقوط اجسام قرار دارد، باید کفش و پوتین ایمنی با رعایت استاندارد تهیه ودر اختیار آنها قرار گیرد. عمده ترین خطر تهدید کننده پا در محیطهای صنعتی، له شدن پنجه های پا در اثر سقوط ناگهانی اجسام سنگین و یا برخورد جلوی کفش با قطعات تیز و برنده می باشد.
بنابراین برای حفاظت پا در برابر این صدمات کفش ایمنی درنظر گرفته شده است که در قسمت جلویی آنها از پنجه های محافظ فولادی استفاده شده و کف کفش را از یک ماده قابل انعطاف مثل " پلی اورتان " (PU) می سازند. قسمت پنجه کفش به تناسب شغل افراد می تواند از جنس چرم (عایق برق) یا PVC (عایق شیمیایی) باشد.
کفش ایمنی کارکنانی که با برق سرکار دارند و یا در محل کارشان احتمال ایجاد جرقه وجود دارد، باید فاقد هر نوع میخ فلزی باشد.
شایان ذکر است از آنجا که حادثه پذیری ناحیه پا بعد از دستها در رده دوم قرار دارد و همچنین سرپنجه مهمترین بخش کفش ایمنی می باشد، لذا کفش‌های ایمنی با توجه به نوع و مشخصات خاص خود می‌توانند پای افراد را در برابر سقوط اجسام سنگین بر روی پا، فرو رفتن اجسام نوک تیز و برنده به کف پا و همچنین ریزش مواد مذاب و سایر خطرات مشابه محافظت کنند.
سر پنجه فولادی کفش ها با جدیدترین فن آوری های جهان از ورقهای آلیاژی مخصوص تهیه می گردد که در برابر ضربه برخوردی از ۱۰۰ تا ۲۵۰ ژول دارای ۲۵۰ ژول مقاومت می باشد.
کفش‌های ایمنی بر اساس قدرت تحمل بار استاتیکی و ضربه به سه گروه ۷۵ و ۵۰ و ۳۰ تقسیم بندی می‌شوند.
بدین ترتیب کفش ایمنی پنجه فولادی در گروه ۷۵ قرار می‌گیرد.
موارد و قسمت های مهم یک کفش ایمنی شامل:
زیر کفش، رویه کفش، سرپنجه، آستر، نخ دوخت، طراحی قالب زیر کفش، بند کفش،کف داخلی کفش می باشد.
توجه: کفش‌ها و پوتین‌های ایمنی را باید به راحتی پوشیده و درآورد، بند کفش‌ها و پوتین‌های ایمنی باید به آسانی باز و بسته شود.